بی بدیل پرداز: مشترکان خانگی و تجاری ارتباطات پهن باند ثابت که از فناوری های اینترنت پرسرعت، شامل ADSL، VDSL، FTTX و TD-LTE استفاده می نمایند، تا اختتام سه ماهه ابتدایی سال 1400، به 10 میلیون و 397 هزار مشترک رسیده اند که در مقایسه با آمار 10 میلیون و 600 هزار در سه ماهه چهارم سال 1399، با کاهش روبه رو شده است.
به گزارش بی بدیل پرداز به نقل از ایسنا، طی سالهای قبل، روند استفاده از اینترنت از سرعت های کیلوبیتی در اینترنت دایال آپ، رفته رفته جای خودرا به فناوری ADSL داد که سرعتی بمراتب بیش تر داشته و سرعت هایی تا ۵۲۱ کیلوبیت بر ثانیه و حتی ۱۶ مگابیت را هم پوشش می داد و الان نوبت به فیبر نوری است که سرعت هایی بمراتب بالاتر را برای کاربران به ارمغان آورد.
هم اکنون، انواع
خدمات موجود اینترنت در ایران، به سبب داشتن خاصیت های متمایز از هم، برای کاربران با شرایط مکانی و موقعیتی متفاوت ارائه می شود. یکی از انواع اینترنت پرسرعت، اینترنت ثابت است که اینترنت های ADSL، VDSL و FTTX را شامل می شود؛ این دسته به یک مکان مشخص و محدوده جغرافیایی خاص یا بستر فیزیکی محدود هستند و خارج از این محدوده ی مشخص، امکان استفاده از این سرویس وجود ندارد.
طبق آمار سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی تا اختتام سه ماهه اول سال ۱۴۰۰، مشترکان خانگی و تجاری ارتباطات پهن باند ثابت، ۱۰ میلیون و ۳۹۷ هزار و ۹۳۷ نفر را شامل می شود که تعداد مشترکان به تفکیک در جدول زیر آمده است. این در حالیست که تا اختتام سه ماهه چهارم ۱۳۹۹، تعداد مشترکان ارتباطات پهن باند ثابت، ۱۰ میلیون و ۶۰۰ هزار بوده و این حاکی از کاهش مشترکان در طول این مدت است.
اینترنت ADSL با بهره گیری از خطوط تلفن ثابت و بدون ایجاد مزاحمت برای تماسهای صوتی (اتفاقی که در دایال آپ رخ می داد)، اطلاعات را از مراکز مخابراتی به روی مودم می آورد. اتصال اینترنت ADSL را می توان روی خطوط تلفن ثابت ایجاد کرد و نیازی به کابل کشی و نصب خطوط جدید ندارد. این سرویس با محدودیت هایی همچون سرعت دانلود کمتر از ۲۴ مگابیت بر ثانیه و سرعت آپلود کمتر از دو مگابیت روبه روست.
در مقابل، اینترنت VDSL روی بسترهای کابل های شبکه است و برخلاف ADSL از خطوط تلفن ثابت شهری برای انتقال اطلاعات استفاده نمی کند و نیاز به کابل کشی دارد. سرعت دانلود روی اینترنت VDSL نزدیک به پنج برابر سرعت دانلود ADSL است و سرعت آپلود آن نیز ۱۰ برابر ADSL است.
اینترنت فیبر نوری (FTTx) مبتنی بر کابل های فیبر نوری است و از کابل های مسی یا خطوط تلفن استفاده نمی کند و کابل های فیبر نوری انتقال دهنده اطلاعات هستند. به سبب استفاده اینترنت فیبر نوری از سیگنال های نوری، کیفیت و سرعت بیش تری نسبت به ADSL و VDSL دارد و می تواند یک کیفیت و سرعت را بدون در نظر گرفتن فاصله کاربر تا سرویس دهنده ارائه دهد و سرعتی بیش از یک گیگابیت دارد.
اینترنت TD-LTE نیز حداکثر سرعت آزمایشگاهی ۱۱۰ مگابیت بر ثانیه را دارد و حداکثر سرعت عملیاتی آن هم، ۴۰ مگابیت بر ثانیه برآورد شده است. محدودیت این سرویس قطع سرویس در صورت جابجایی بین آنتن ها، کاهش کیفیت سرویس با افزایش فاصله کاربر از آنتن و یا وجود اختلال های رادیویی، تعرفه بالاتر به سبب نوع سرویس، هزینه نصب و نگهداری بالا و استفاده اختصاصی از فرکانس رادیویی است.
منبع: بی بدیل پرداز