به گزارش بی بدیل پرداز محققان در صدد بر آمدند كه روشی برای استخراج آستروسیت ها از مغز موش آزمایشگاهی بالغ معرفی كنند تا ابزاری برای مطالعه نوروفیزیولوژی و پاتوفیزیولوژی مغز فراهم گردد.
به گزارش بی بدیل پرداز به نقل از مهر، «آستروسیت ها» فراوان ترین«ماکروگلیاها» در مغز و نخاع هستند. طی دو دهه اخیر پژوهش های زیادی درباب نقش آستروسیت ها در شرایط فیزیولوژیک و در شرایط لطمه به
دستگاه عصبی صورت گرفته است.
نقش آستروسیت ها بسیار بیشتر از یک بافت همبند است که فاصله میان سلول های عصبی را پر می کند. آستروسیت ها می توانند فعالیت سلول های عصبی را در محل سیناپس ها حس کنند و نسبت به آن واکنش نشان دهند.
توسعه روش های مناسب برای استخراج و نگهداری جمعیت خالصی از این سلول ها برای پژوهش درباره خصوصیات، برهم کنش ها و تمایز این سلول ها ضروری می باشد. یکی از روش های مرسوم برای این منظور برداشت آستروسیت ها از کورتکس (غشر مغز) حیوانات آزمایشگاهی تازه متولد شده است؛ با این وجود توسعه روش هایی برای استخراج آستروسیت ها از مغز حیوانات بالغ ضروری به نظر می آید.
در همین راستا طی پژوهشی دکتر سحر کیانی، دکتر معصومه زارعی خیر آبادی، دکتر وفا رحیمی موقر و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، مرکز تروما و تحقیقات جراحی سینا و دانشگاه فیلادلفیای آمریکا، روشی ساده، کارا و قابل اعتماد برای استخراج و خالص سازی آستروسیت ها از مغز موش آزمایشگاهی بالغ معرفی کردند.
نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Molecular Biology Reports به چاپ رسیده است، نشان داد بعد از دوبار پاساژ، عمده سلول های باقی مانده در ظرف کشت آستروسیت ها هستند. بررسی ها آزمایشگاهی نشان داد سلول های موجود در ظرف کشت نشانگرهای مربوط به سلول های عصبی و الیگودندروسیت ها را بیان نمی کنند. سه تا ده پاساژ بعد از استخراج، سلول های حاضر در محیط کشت نشانگرهای اختصاصی آستروسیت ها را به خوبی بیان می کردند.
نتایج این پژوهش روشی برای تامین جمعیت مناسبی از آستروسیت ها پیشنهاد می دهد که ابزار ارزشمندی برای مطالعات نورفیزیولوژی و پاتوفیزیولوژی فراهم خواهدنمود.
منبع: bibadil.org