محققان تربیت مدرس دستگاه تحریک الکتریکی مغز و عضله ساختند

بی بدیل پرداز: محققان دانشگاه تربیت مدرس موفق به طراحی و ساخت دستگاهی پیشرفته برای همزمان سازی تحریک الکتریکی متناوب فراجمجمه ای (tACS) و تحریک الکتریکی عضلانی (EMS) شدند.

به گزارش بی بدیل پرداز به نقل از دانشگاه تربیت مدرس، محققان گروه مهندسی پزشکی- بیوالکترونیک دانشگاه تربیت مدرس با هدف ایجاد استراتژی های توانبخشی مؤثرتر در بیماران سکته مغزی موفق به طراحی و ساخت دستگاه همزمان سازی تحریک الکتریکی متناوب فراجمجمه ای و عضلانی شدند. سکته مغزی یکی از علل اصلی ناتوانی طولانی مدت در سرتاسر جهان است و نیاز مبرم به استراتژی های توانبخشی مؤثرتری را که می توانند از بهبود حرکتی پشتیبانی کرده و آنرا تقویت نمایند، برجسته می کند. ابوالفضل اسدیان که این مطالعه در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد وی در رشته مهندسی پزشکی انجام شده با بیان این مطلب اضافه کرد: تکنیک هایی مانند تحریک جریان متناوب ترانس کرانیال، که فعالیت عصبی را در قشر حرکتی تعدیل می کند، و تحریک الکتریکی عصب از راه پوست، که اعصاب محیطی را در اندام های لطمه دیده هدف قرار می دهد، هر کدام پتانسیل تسهیل نوروپلاستیسیته و بهبود عملکرد حرکتی را نشان داده اند. با این وجود، مطالعات اخیر نشان میدهد که اعمال تحریک به اعصاب جمجمه ای و محیطی بطور همزمان با تنظیم دقیق فاز می تواند بهبودهای عملکردی بیشتری بوجود آورد. بنظر می رسد این رویکرد هماهنگی بین سیستم های عصبی مرکزی و محیطی را بیشتر می کند. وی درباب طرح پژوهشی خود اظهار داشت: این پایان نامه طراحی و پیاده سازی یک سیستم تحریک الکتریکی جدید را عرضه می کند که تحریک هماهنگ عصب ترانس کرانیال و محیطی را عرضه می کند. این سیستم برای تولید سیگنال های هماهنگ زمانی و مکانی بوسیله ادغام چندین مؤلفه کلیدی مهندسی شده است. این مؤلفه ها شامل ژنراتورهای شکل موج آنالوگ، تقویت کننده های با دقت بالا، مدارهای حلقه قفل فاز برای هماهنگ سازی، ماژول های ایزولاسیون ایمنی برای صیانت از بیمار و مدار خروجی محافظ هستند. اسدیان افزود: شبیه سازی و آزمایش های تجربی نشان داده اند که این سیستم می تواند شکل موج های سیگنال پایدار را حفظ کند، به هماهنگ سازی فاز دقیق برسد و تحت طیف وسیعی از شرایط بار، با خیال آسوده عمل کند. او در آخر اظهار داشت: بعد از اعتبارسنجی الکتریکی موفقیت آمیز، سیستم با بهره گیری از مدلهای تجربی مبتنی بر شبیه سازی های مدار پوست سر انسان ارزیابی شد. اندازه گیری های اسیلوسکوپ تأیید کرد که در صورتیکه سیگنال های تحریک از نظر فرکانس و فاز یکسان بودند، جریان های خروجی متفاوت بودند و با توجه به این تغییر، دستگاه بازهم قادر به ایجاد مدولاسیون قابل توجهی از فعالیت عصبی بود. این نتایج از توانایی سیستم در تأثیرگذاری مؤثر بر ارتباط بین مغز و عضلات پشتیبانی می کند.


منبع: bibadil.org