چاپ سه بعدی بافت های نرم دارای عروق با جوهر زیستی امكان پذیر شد

تعدادی از محققان با همکاری دو پژوهشگر ایرانی نوعی جوهر زیستی با قابلیت زیست سازگاری و ارتجاعی بالا برای چاپ سه بعدی بافت های نرم دارای عروق آزمایش و بررسی نموده اند.

به گزارش بی بدیل پرداز به نقل از مهر، چاپ زیستی بعنوان یک روش پیشرفته برای ساختن بافت های پیچیده سه بعدی به کار گرفته شده است.
با وجود پتانسیل قابل توجه چاپ زیستی سه بعدی، اشکالات مختلفی در جوهرهای زیستی فعلی و روش های چاپی وجود دارد که توانایی چاپ بافت های الاستیک و کاملاً واسکولاریزه (دارای عروق) را محدود می کند.
به طور خاص، تولید ساختار پیچیده شبه بیولوژیکی که بطور کامل مبتنی بر چاپ زیستی سه بعدی باشد، هنوز هم چالش برانگیز است. دلیل اصلی این امر نیز فقدان جوهرهای زیستی مناسب با قابلیت های بالای چاپ پذیری، سازگاری زیستی و خواص مکانیکی مناسب می باشد.
برای برطرف نمودن این کمبودها، تعدادی از محققان با همکاری نسیم عنابی و احسان شیرازی ثانی از دانشگاه کالیفرنیا از تروپوالاستین انسانی نوترکیب بعنوان جوهر زیستی با قابلیت زیست سازگاری و ارتجاعی بالا برای چاپ سه بعدی بافت های نرم پیچیده استفاده کردند.
تروپوالاستین یک پروتئین است که بوسیله اتصال عرضی، الاستین را در ماتریکس خارج سلولی تشکیل می دهد.
در این پژوهش، ساختارهای قلبی دارای عروق با کمک چاپ زیستی تولید و عملکرد آنها در وضعیت آزمایشگاهی و درون موجود زنده ارزیابی شد. در ساختارهای چاپ شده، عملکرد مانع اندوتلیوم و تپش خودکار سلول های عضلانی قلب مشاهده شد که از قابلیت های مهم بافت قلب در بدن هستند.
علاوه بر آن، ساختار چاپی حداقل واکنش های التهابی را همراه داشت و بعد از ایمپلنت زیر جلدی در بدن موش ها بطور کارآمد داخل بدن تجزیه شد.
روی هم رفته، این نتایج پتانسیل جوهر زیستی الاستیکی را برای چاپ سه بعدی بافت های کارآمد قلب نشان می دهد، که در نهایت می توان از آن برای جایگزینی بافت قلب استفاده نمود.